บทที่ 339

หลังจากที่เสิ่นอวิ๋นอู้กับลูกๆ ทั้งสองคนเข้าไปในห้องผู้ป่วยแล้ว เธอก็ไม่ได้สนใจเรื่องราวข้างนอกอีกเลย

แม้กระทั่งตอนที่ได้ยินเสียงต่อสู้ดังมาจากข้างนอก เด็กทั้งสองคนก็สงสัยใคร่รู้แทบแย่ แต่เธอกลับยังคงสงบนิ่งอย่างไม่น่าเชื่อ

“เหนียนเหนียน เหมิงเหมิง อย่าไปสนใจว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้นนะ”

“แต่ว่า...” เสิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ